Kinderen leren over leven en dood in de dierentuin

Educatie en fun in één project

Hebben olifanten, gorilla’s en bavianen gevoel en dus ook verdriet? Hoe troosten ze elkaar? Wat kunnen wij leren van dieren? Tijdens het educatieve ochtendprogramma vertelt Marjo Hoedemaker vanaf de olifantentribune de kinderen over leven, liefde, dood en afscheid van de olifant. Vervolgens wordt er klassikaal, onder begeleiding van een deskundige coach, nagepraat over de verschillen en overeenkomsten van rouwgedrag tussen mens en dier en worden verlieservaringen gedeeld.

Met deze excursie ervaren kinderen op een laagdrempelige manier dat de dood onderdeel is van het leven waar je doodgewoon over mag praten. Zo groeien ze op met een stukje belangrijke emotionele bagage. Voor de excursie ontvangt de school een lesbrief, die de leerkrachten kunnen gebruiken om de kinderen voor te bereiden op het onderwerp.

Gratis onderwijsproject

Vereniging Yarden biedt deze activiteit gratis aan in een dierenpark in de eigen regio van de school. De school regelt zelf het vervoer en de begeleiding van de kinderen. Natuurlijk wordt de dag compleet aangeboden, dat wil zeggen inclusief een frietje, frisdrank, een ijsje én vrije toegang tot het dierenpark in de middag.

Bekijk de video van de basisschool kinderen uit Huizen in Dierenpark Amersfoort

Lees de reacties van kinderen

Hier ziet u een aantal korte reacties van kinderen van de Montessoribasis-school De Gouden Kraal uit Huizen.

Olifanten nemen afscheid van een overledene uit de groep en zijn ook echt verdrietig, net als mensen.

Ik heb al mijn geliefde huisdieren begraven in de tuin, daarom wil ik nooit meer verhuizen.

Ik wist niet dat zoveel kinderen in mijn klas al zoveel mensen zijn verloren.

Reacties van leerkrachten

Lees de reactie van basischool Andreashof uit Kwintsheul op de excursiedag in juni 2016

Dit is onderwijs in levenskunst

Ouders vinden het heel fijn dat de school zoveel aandacht aan dit onderwerp besteedt. Wij als leerkrachten waren erg te spreken over de manier waarop het gesprek, de interactie, met de kinderen werd gevoerd. Naar onze mening was het een ontspannen en natuurlijk gesprek, waarbij het geleden verlies in de groep bijna terloops ter sprake kwam. De kinderen voelden zich erg vrij om hun ervaringen te delen. Er kwamen geen heftige emoties bij kijken en die werden ook niet opgezocht. Verlieservaringen koppelen aan hoe dieren op dingen reageren is een sublieme ingang bij kinderen.